Nowy człowiek, który żyje w nowej wspólnocie, nie może być obojętny, nie może się nie angażować, musi być twórczy, musi być aktywny „ks. F. Blachnicki

Modlitwa wzmocniona jest postem, abstynencją całkowita, wyrzeczeniem się napojów alkoholowych pod wszelką postacią. Abstynencja jest czynem miłości, czynem wyzwolenia, podaniem pomocnej dłoni tym, którzy nie mogę już wyzwolić się o własnych siłach. Miłość do słabych braci jest podstawową motywacją abstynencji.

Członkowie Krucjaty zobowiązują się nie tylko do niepicia, ale również innych nie częstują alkoholem i nie kupują alkoholu oraz na miarę możliwości uczestniczą w spotkaniach miesięcznych, podejmują konkretną posługę wobec uzależnionych braci, tworzą nowy styl życia i środowiska nowej kultury, uczą świętowania i spędzania wolnego czasu bez alkoholu, w radości chrześcijańskiej.

Patronką Krucjaty jest Niepokalana Matka Kościoła. Całe dzieło uważa się, za Jej dzieło, drugim patronem jest św. Maksymilian Kolbe – wzór miłości dającej siebie za braci – oraz  św. Stanisław Biskup, który jest przykładem odwagi w dawaniu świadectwa wielkim wartościom oraz akt męstwa w trudnościach i prześladowaniu.

Krucjata Wyzwolenia Człowieka jest więc pierwszorzędną służba Ruchu Światło-Życie na rzecz dobra i wyzwolenia narodu. Idea Krucjaty cechuje się niezwykłą aktualnością. Wynika ona głownie:

1. Z panującej u nas Czytaj dalej →